Zalig de Zachtmoedigen

“Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven.” (Matt. 5:5).

In het moderne Christendom, dat de nadruk legt op gelovigen om assertief op te komen voor zichzelf, is er geen plaats voor zachtmoedigheid. Ze argumenteren verkeerdelijk dat het vers “breekt het Koninkrijk der hemelen zich baan met geweld en geweldenaars grijpen ernaar.” (Matt. 11:12), betekent dat we assertief voor onszelf moeten opkomen en voor onze aanspraak op het  Koninkrijk. Voor hen is zachtmoedigheid hetzelfde als zwakheid. In deze kwaadaardige en krachtige vorm van een heersende theologie, staat zachtmoedigheid gelijk aan mislukking in het Koninkrijk.

Maar de Schrift leert niet dat we assertief moeten zijn, maar wel zachtmoedig. De eerste keer dat dit woord wordt gebruikt is in Numeri 12:3 waar het gaat over Mozes, de grootste leider ooit: “Mozes nu was een zeer zachtmoedig man, meer dan enig mens op de aardbodem.” Jezus werd beschreven als “zachtmoedig, en rijdend op een ezel” (Matt.21:5). Het is daarom onze plicht om niet alleen te verstaan wat zachtmoedigheid is maar ook om zachtmoedigheid te leren van Jezus die zei: “Want Ik ben zachtmoedig, en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen” (Matt. 11:29).

Zachtmoedigheid is geen gebrek, zwakheid of iets passiefs. Zachtmoedigheid is kracht onder Gods toezicht. Jezus heeft dit duidelijk aangetoond. Wie was er sterker dan Hij? Hij had legioenen engelen kunnen oproepen om Zich te laten verdedigen en te bevrijden van hen die Hem zo wreed bespot en gekruisigd hebben. Hij had Zijn vijanden met een enkel woord kunnen vernietigen. Maar Hij gaf Zichzelf geheel over aan de wil van de Vader en kwam geen ogenblik op voor Zichzelf of voor Zijn rechten.
 
“Hij werd mishandeld, maar hij liet zich verdrukken en deed zijn mond niet open; als een lam dat ter slachting geleid wordt, en als een schaap dat stom is voor zijn scheerders, zo deed hij zijn mond niet open.” (Jes. 53:7). Pilatus verwonderde er zich over dat Hij geen enkel woord ter verdediging sprak en stil bleef onder zoveel leugens en valse beschuldigingen. (Matt. 27:14).

Het geheim van Jezus’ terughoudendheid ligt in het feit dat Hij wist dat de werkelijke macht niet in de handen van Caesar of van de soldaten ligt, maar in de handen van de Almachtige.  We vangen een glimp van deze waarheid op wanneer Jezus zei: “Gij zoudt geen macht tegen Mij hebben, indien het u niet van boven gegeven ware” (Joh. 19:11). Jezus had zijn wil volledig overgegeven aan de Vader en Hij wist dat Pilatus maar een gebruiksvoorwerp was in de handen van Zijn Vader, om Diens Zalige wil te volbrengen. “[Jezus] die, als Hij gescholden werd, niet terugschold en als Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem, die rechtvaardig oordeelt.” (1Pet. 2:23).

Hier ligt een van de geheimen van ware zachtmoedigheid. Zachtmoedigheid wordt eerder een realiteit dan een theorie, wanneer we uiteindelijk ontdekken dat God Zijn soevereine wil in ons leven bewerkt en dat elke situatie en elke persoon die we ontmoeten een werktuig is in de handen van de Vader. Het is daarom nutteloos om tegen het werktuig in te gaan, er van uitgaande dat het iets is dat we moeten overwinnen. We dienen de hand achter het werktuig te zien, en ons aan Hem overgeven en aan Zijn omgang met onze levens.

Saulus was een echte vechter. Hij vocht voor de rechten van zijn volk en voor zijn geloof. Hij was zo bezield dat hij bereid was grote afstanden te reizen en zelfs om te doden, om zijn doel te bereiken. Tijdens dit proces vocht hij tegen en weerstond aan de prikkelingen die God gebruikte om hem naar een ontmoeting met de Opgestane Christus te leiden. Op die ontmoeting zei Jezus tegen hem: “Het valt u zwaar tegen de prikkels achteruit te slaan.” (Hand. 26:14). De prikkelingen of prikken was iets wat op de voorkant van de kar werd bevestigd om de ossen te leren niet tegen de kar te stoten, en hen zo onderdanig te maken dat zij vrijwillig de wil van de meester zouden doen.

Enkel de ossen die nog geen onderdanigheid en zachtmoedigheid hebben geleerd, stoten tegen deze prikken, de anderen hebben geleerd dat ze hun tijd verkwisten, en onderwerpen zich aan de wil van de meester. Christenen die voortdurend ageren en vechten hebben evenmin zachtmoedigheid geleerd, en vechten tegen de dingen die God gebruikt om hen te leiden en te onderwijzen.

In landen waar ossen nog steeds worden gebruikt om karren en ploegen voort te trekken worden jonge en ongetemde ossen dikwijls samen ingespannen met oudere, meer ervaren en kalmere dieren zodat de wilde kan worden gekalmeerd door de tamme. Evenzo nodigt Jezus ons uit om Zijn juk op te nemen, opdat we zachtmoedigheid leren van Hem: “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij; want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” (Matt. 11:28-30).

Eén manier waarop we zachtmoedigheid leren door Zijn juk op te nemen is door met Hem te wandelen. Alzo leren we zachtmoedigheid kennen van Hem. Maar als we de zaken uit eigen kracht aanpakken en constant vechten tegen omstandigheden en situaties, geraken we meer geërgerd en worden we eerder minder zachtmoedig i.p.v. meer. De de waarde van de pijnlijke les geraakt verloren doordat het antiproductief wordt in ons leven.

Eens dat Paulus deze lessen had geleerd werd hij een totaal andere man. Hij deed de dingen niet meer in eigen kracht maar realiseerde zich dat God die moest doen (door Paulus). Hij leerde ook om in elke omstandigheid tevreden te zijn, hetzij goed of slecht, en hij werd volledig onderdanig aan de wil van God.  

Jona werd ook door God geroepen maar hij was helemaal het tegenovergestelde van Paulus. (Paulus kwam van Tarsus terwijl Jona naar Tarsus vluchtte). Paulus leerde zachtmoedigheid en totale overgave aan de wil van God, zelfs tot in de dood. Maar God moest Jona bevechten voor elke millimeter gehoorzaamheid. Jona heeft nooit geleerd dat hij de strijd tegen de Almachtige niet kan winnen en dacht dat hij door zijn hardnekkigheid en assertiviteit God kon onderwerpen aan zijn zelfzuchtige wil. Jona was nooit tevreden en vond nooit vrede alhoewel hij een legitieme profeet van God was.

Dus de vraag is: Ben jij meer zoals Jona, of meer als Paulus? Heb je geleerd je over te geven aan de wil van God, of moet God elke keer met jou worstelen als Hij jou iets wil opdragen? De jammerlijke waarheid is dat het niet de Here is die lijdt onder onze koppigheid – maar het zijn wij die voortdurend de pijn voelen van de prikkelingen en de frustratie van het gevecht, die dingen die ons naar het centrum van Zijn wil trekken.

De zachtmoedige is gestopt met vechten en heeft de blijdschap en vrede van overgave aan Gods perfecte wil ontdekt.